Bir daha dünyaya gelsem tramvay olmak isterdim!

Ara Güler'in bir sözüyle başlamak istedim bu sefer, çünkü sonunda hep istediğim tarzda bir fotoğraf makinasına kavuştum, bir Canon Eos 450D. Roma fotoğraf çekmek ve bu işi öğrenmek için ideal şehirlerden biri bence, İstanbul kadar diyemem belki ama ...




Tabii bakalım fotoğraf çekmek için ne kadar zaman bulabileceğim o da biraz meçhul. Okulda program hep çok yüklü, geçtiğimiz hafta zor geldi açıkçası. Belki konular uzak olduğu için biraz, biraz da sürekli İngilizce konuşmaya alışmak pek kolay değil ama en azında komitemiz fena değil, şimdiye kadar gayet güzel anlaşıyoruz. Bu haftaki konular biraz daha bildiğim konular, konuşma konusunda da yavaş yavaş açılmaya başlıyorum. Bu haftaki konuları bitirdikten sonra ise bir consolidation paper hazırlamamız gerekecek, konu ise "world vision 2025". 3 sayfa civarında bir metin hazırlamamız gerekiyor ortaklaşa, komitenin 10 üyesi olarak. Nasıl bir şey ortaya çıkacak merak ediyorum. Ayrıca bir de Ocak ayına 25 sayfa civarında bir makale hazırlamamız gerekiyor, onunla ilgili de konu seçimini yaptık. Asıl zor iş o olacak. Hafta içi genellikle pek boş zaman olmuyor şimdilik. Bu haftasonu da cumartesi günü danışmanımızın davetlisiydik, evinde güzel bir akşam geçirdik, 11 civarında ayrıldık, neşeli bir akşamdı. Sonrasında ise nasıl olduysa biraz da şurda oturalım deyip, spontane bir muhabbete girdik, bir kanadalı, bir norveçli, bir macar, bir amerikalı ve ben. Günün birinde tekrar İtalya'ya gelsem ve Roma'da şurda bu milletten elemanlarla burada oturduydum desem, pek inanan çıkmaz herhalde.


Eve döndüğümde gece 3'ü buluyordu nerdeyse, pazar günü ise saat 7.20 de uyanıp, Walls Walk'a katıldım. Okulun düzenlediği bir etkinlik bu. Eski Roma'yı korumak için yapılan duvarları takip ederek Roma turu yapıyorsunuz, ve yaklaşık 19 km boyunca yürüyorsunuz. 8.30 da başlayan yürüyüş 17 civarında bitiyor. Değişik bir deneyim oldu, bir daha bu kadar yolu kimse yürütemez sanıyorum.

Ama Roma'yı bir güzel öğreniyorsunuz sonuçta, bir de Walls Walk'u tamamladın diye sertifika vereceklermiş, Latince yazılı olarak.

Una faccia, una razza

Colosseo manzaralı mekan.

Makedonyalı garson İbrahim.
Ristorante Tre Scalini'de yemek.
İspanyol merdivenlerinde bir ressam.
Moda caddesi:) Tam İspanyol merdivenlerinin karşısı.
İspanyol merdivenleri.
İspanyol merdivenleri.
Meçhul asker anıtı, Roma'da genellikle çok ruküş bulunan bir yapı.
Bir kilise düğünü, tesadüfen içeri girdik ve seyrettik biraz. Düğün sırasında bir ara herkes birbirinin elini sıkıp pace diyor, yani barış.
Tarihi yapıların arasında bir protesto vardı, neyi protesto ediyorlardı sorduk ama sebebi pek anlayamadık
Roma İmparatorluğunun tarihini gösteren levhalar.
Collosseo'nun bir tarafı, fotoğrafın ilginç yanı, Collosseo'daki delikler, çok eskiden çeşitli heykeller, figürler varmış o deliklere tutturulan, İtalya'nın ünlü aileleri söküp söküp götürmüş, collosseo'nun yıkılmış gibi görünmesinin sebebi de bu aileler. Hatta bir de laf varmış, "Barberini'lerin yaptığını barbarlar bile yapmadı."


İlk haftamızı bitirdik Roma'da, ev sahibimiz Gino'nun sık sık söylediği deyimi başlık olarak kullanarak başlayayım dedim bu seferki yazıya. Meditterenao filminde de geçtiğini sonradan keşfettim.

Öncelikle okuldan bahsedeyim, Pazartesi günü Fransızca ile sabah 8'de başlayacak gün, ve ilk günün konusu International System of thoughts. Önce komite olarak konu hakkında konusuyorsunuz, sonra konu hakkında bir uzman tüm kursa bir seminer veriyor ve ona sorular sormanız gerekiyor, sorduğunuz sorularda ileride yapılacak değerlendirmelerde önemli rol oynuyor. Ögle yemeği sırasında ise kursa katılanlar arasından rastgele seçilenler ile semineri sunan kişi bir yemek yiyor, herkese mutlaka sıra geliyor. Öğleden sonra ise kendi komitenizle toplanarak konu hakkında herkesin uygun bulduğu bir metin hazırlanamanız bekleniyor. Ayrıca semineri sunan kişi hakkında da bir not vermeniz gerekiyor. Bu hafta tamamen yeni bir deneyim olacak benim için. Komitemizdekiler ise, Amerika'dan katılan ve tek "Marine" olan bir asker, Makedonya'dan katılan güleryüzlü bir asker, Almanya'dan katılan çok deneyimli bir diplomat, Macaristan'dan katılan bir asker, Kanada'dan katılan bir denizci asker, Belçika'dan katılan bir bayan subay, Norveç'ten katılan bir pilot, Bahreyn'den katılan bir asker, İngiltere'den katılan bir asker. Komite danışmanı ise bir Danimarkalı. Asıl zor kısım yarın başlıyor yani.

Eh Roma gecelerinden bahsetmeden geçmek olmaz. Dün saat 4 civarında evden çıkıp önce İspanyol Merdivenlerine gittik, gerçekten çok büyük bir kalabalık vardı, zaten genellikle buluşmak için en çok seçilen yerlerden biriymiş, hemen karşısında ise gucci, dior gibi magazalardan oluşan ve yürümenin imkansız olduğu bir cadde var. Uzunca bir yürüyüşten sonra Piazza Navona'da yemek yemeye karar verdik. Piazza Navona, Circus Maxiumus'a benzeyen yapısıyla ilginç bir yer, geceleri de atmosferi çok güzel. Meydanda biraz dolaştıktan sonra Tre Scalini isimli bir lokantaya oturduk, meğer bir italyan cingözlüğüne kurban gitmek üzereymişiz. Yanında bir de Ristorante Tre Scalini var bu ilk oturduğumuz yerin ve ikisi de yanyana olunca aynı lokanta sandık ama değilmiş, bu ristorante'siz Tre Scalini'de ise sadece donmuş yemekler varmış, diğeri ise eski ve iyi bir İtalyan restoranı. İtalya'da aşçılık lisansınız yoksa sadece donmuş yemekleri satabiliyormuşsunuz. Neyse biraz sinirlendik falan ama diğerine geçtik. Orada Türkçe bilen bir garson olduğunu duymuştuk daha önceden. Diğerine sorduğumuzda gayet rahat bir şekilde, o 5'te ayrıldı filan dediler bize bir de. Neyse İbrahim aslında Makedonyalı imiş ama gayet güzel Türkçe konuşuyordu, zaten akrabalarının çoğu da İstanbul'daymış. Bize önerdiği spaghetti çok güzeldi, sonra bir de levreğe benzeyen bir balık yaptırdık ve çok güzel bir yemek yemiş olduk. Sonrasında İbrahim ve Ümit çok iyi arkadaş oldular tabi, Ümit yıkadı da bulaşıkları :) Bir de bu Piazza Navona ve diğer meydanlarda ilginç bir gelenek ya da kural varmış, isteyen gelip şarkı söyleyebiliyor, değişik performanslar gerçekleştirebiliyor (parmak dansçısı ve irticalen ve tabi seyircilerle de bol bol uğraşan komedyen gibi ) ama 1 saati aşmaması gerekiyor bu yapılan gösterilerin. Bu güzel yemeği yerken, Mirelle Mathieu'dan şarkılar söyleyen ve sesi de gayet iyi olan şarkıcının orda olması da bizim için büyük bir şanstı, böyle bir şey ayarlayayım diye uğraşsan olmaz herhalde bu kadarı.

Yemeğimizi yedikten sonra bir de dondurma yedik tabi, daha önce yazmamışım ama Roma'daki iki eski dondurmacının dondurmaları gerçekten perfetto. Tadını unutmak zor olacak.

Dondurmamızı yedikten sonra, Campo de fiori'ye gittik bu sefer de. Bu yer ise, gündüzleri pazar, geceleri ise daha çok gençlerin toplandığı bir yer, kızlar ve erkekler gayet rahat bir şekilde tanışıp eğlenmeye başlıyorlar, her zaman ki gibi içip içip sapıtan da çoktu ama eğlenceli ve güzeldi etrafı seyretmek. Gecenin sonunda ise bir yer kesfettik tesadüfen, bu bangır bangır müzik nerden geliyor diye bakınırken Colosseum manzaralı bir yer bulduk. Saçma bir elektronik müzik çalmalarına rağmen, o güzel manzaranın hatırına bir süre de orada oturduk.


Neyse şimdilik bu kadar, bir italyan halk şarkısı ile bitirelim :)

http://www.youtube.com/watch?v=8ju8iahpuGw&feature=related

Bu hafta kursa başladık artık. Dün ingilizce sınavımız vardı, hem test şeklinde listening ve grammar ağırlıklı , hem de conversation şeklinde sorular sorulan bir sınav olduk. Ayrıca fransızcamız olup olmadığını da kontrol ettiler, test kısmında boş kağıt vermemize rağmen yine de conversation kısmına da katıldık, nerdeyse zorla fransızca da konuşturmaya çalıştılar ama başarılı olmadı pek tabii sadece bon jour, merci gibi şeyler bildiğim için. Bugün ise daha çok kursla ilgili konuların olduğu sunumları dinledik. Bu hafta genellikle öğleden sonra 2 civarı bitiyor, yarın da 10 veya 11 kişiden oluşan komitemiz belli olacak. Beraber makaleler hazırlamamız gerekecek bu komiteyle, ama anılarımı anlatırken bir ingiliz, bir fransız, bir amerikalı diye başlayacağım artık. Çünkü komitelerde aynı milletten sadece bir kişi olacak. Şimdiye kadar herhangi bir problem çıkmadı ama kurs da aslında önümüzdeki pazartesi başlayacak, ders programı da yüklü ve genellikle uluslarası ilişkiler ağırlıklı olacak.

Neyse ev sahibimiz Gino bugün yine ilginç bir yere götürdü bizi. Castel Gandolfo Roma'nın biraz dışında, ve yaklaşık 500 m yüksekliğinde bir tepe. Hemen yanında bir de göl var. Ama asıl önemli olan Papa'nın yazlık mekanı olması. Gerçekten güzel bir yerdi. Bir de Mauro'nun pizzalarından yedik, o da çok tatlı bir İtalyandı, hatta bizi çok sevip hediye bile verdi bize. İtalyanlar genellikle sıcakkanlı insanlar ve konuşmak, daha doğrusu konuşmaya çalışmak bile eğlenceli olabiliyor. Pazar günü de bir ara Roma'nın sosyete pazarına gittik bu arada ve bir kaç tişört filan aldık, zira buradaki nem oranı yüzünden 2-3 saat dışarda durduğunda eve sırılsıklam dönüyorsun, iklim neredeyse Antalya'yla aynı. Zaten Ağustos ayında tüm İtalyanlar tatile çıkıyormuş, zorunlu tatil gibi bir şey.